دانشنامه اسلامی
وی شاخه بزرگی از بنومنجم را پدید آورد و در ۲۷۷ به دنیا آمد. او با ابن ندیم آشنا بوده و با ابوالفرج اصفهانی نیز مباحثات ادبی داشته و ابوالفرج او را فردی مطلع معرفی کرده است.
فرزندان ابوالحسن
به ابوالحسن شش پسر به نام های ابومحمد حسن، ابومنصور فضل، عبدالله، ابوالقاسم مُحسِّن، ابوالفتح احمد، و ابوعبدالله هارون نسبت داده اند.
آثار وی
آثار او عبارت است از: اللفظُ المحیطُ بنقضِ مالَفَظَ بِهِ اللقیط؛ النِیْروز و المِهرجان؛ الرسالة فی الفرق بین ابراهیم بن المهدی و اسحاق الموصلی فی الغنا؛ الفرق و المعیار بین الاَوْغاد و الاحرار؛ کتاب شهر رمضان و الرّد علی الخَلیل فی العَروض، که نقدِ روشِ خلیل بن احمد در عروض است. از او اشعاری نیز باقی مانده که ابن خلّکان و ابوریحان بیرونی نمونه هایی از آن ها را آورده اند.
وفات
...
