لغت نامه دهخدا سپیدگندمه. [ س َ / س ِ گ َ دُم َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) نصی. سبط. ( محمودبن عمر ) ( السامی فی السامی ): الالماع ؛ زمین باسپیدگندمه شدن. الاطراف ؛ بسیارسپیدگندمه شدن زمین. ( تاج المصادر بیهقی ).
