سور زدن

لغت نامه دهخدا

سور زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) بمهمانی رفتن. سور خوردن. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) به مهمانی رفتن سور خوردن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم