سرشار عبادالله

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «عبادالله سرشار تهرانی» فرزند عبدالله، در یک خانواده متدین در سال 1324ش، در یکی از روستاهای شهرستان میانه چشم به جهان گشود.
در همان سال های نخست، پدر را از دست داد و تحت تکفل دایی خود بزرگ شد. در هفت سالگی بر اثر حادثه ای از ناحیه دست چپ معلول شد. وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی در همان روستا، جهت فراگیری علوم حوزوی عازم شهرستان میانه شد و پس از دو سال تحصیل در آن شهر، به شهر قم مسافرت کرد که این سفر مصادف با رحلت آیت الله بروجردی نیز بود.
پس از به وقوع پیوستن جریانات سال های 41 و حوادث خونین 15 خرداد 42 و بازداشت امام خمینی(ره)، تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مهاجرت کند و تا سال 1353 همواره در دروس آیات عظام امام خمینی و آیت الله خوئی، بادکوبی، شیخ مجتبی لنکرانی، سید عبدالله شیرازی، سید محمد شاهرودی، راستی کاشانی، شیخ کاظم تبریزی و ابوالقاسم کوکبی شرکت کرد در سال 1353 رژیم بعث تصمیم به اخراج ایرانیان از عراق گرفت که در آن زمان وی نیز به شهر قم مهاجرت کرده و در دروس آیات عظام میرزا جوداد تبریزی، محمد تقی ستوده، شیخ احمد پایانی، شیح حسین نوری همدانی و... شرکت کرد.
وی تا کنون در مراکز مختلف تحقیقاتی و علمی مشغول بوده که از آن قبیل به موسسه الامام المهدی، دفتر تبلیغات اسلامی در بخش تحقیقات آن، موسسه بنیاد معارف اسلامی، مرکز تحقیقات حج، بخش تحقیقات بنیاد جانبازان، مرکز فقه الائمة الاطهار و مدرسه امام باقر العلوم(ع) می توان اشاره کرد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم