زاده ٔ ثانی

لغت نامه دهخدا

زاده ثانی. [ دَ / دِ ی ِ ]( اِخ ) کنایه از پیغمبر که پس از خداوند برتر از همه موجودات است. دارای رتبت دوم وجود است :
زاده ثانی است احمد در جهان
صد قیامت بوده او اندر عیان.مولوی ( مثنوی ).و رجوع به زاده شود.