ربیعهبن نزار

لغت نامه دهخدا

( ربیعةبن نزار ) ربیعةبن نزار. [ رَ ع َ ت ِ ن ِ ن ِ ] ( اِخ ) ابن معدبن عدنان ، جد جاهلی قدیم بود. فرزندان وی میان یمامه و بحرین و عراق سکونت داشتند. از نسل وی بنی اسد و عنترة و وائل و جدیلة و دئل و دیگران بودند و از آن قبیله ها شعبه های بیشماری جدا شد که تا امروز وجود دارند. ( از اعلام زرکلی ج 3 چ جدید ). و رجوع به منتهی الارب و انساب سمعانی و عقدالفرید ج 3 ص 286 و حلل السندسیة ص 294و تاریخ کرد ص 110 و تاریخ گزیده چ لندن ص 126 شود.

فرهنگ فارسی

ربیعه بن نزار بن معد بن عدنان جد جاهلی قدیم بود فرزندان وی میان یمامه و بحر بن و عراق سکونت داشتند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال تک نیت فال تک نیت فال چوب فال چوب فال پی ام سی فال پی ام سی