لغت نامه دهخدا خیمه بلند. [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ ی ِ ب ُ ل َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان. فلک. گردون : چند گردی گردم ای خیمه بلندچند تازی روز و شب همچون لوند.ناصرخسرو.
