خوان ریزه

لغت نامه دهخدا

خوان ریزه. [ خوا / خا زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) ریزه خوان. ته سفره. ته مانده سفره :
چون بخوان ریزه تو پروردم
نعمت از خوان تو بسی خوردم.نظامی.چون ز خوان ریزه خورد شد روزی
می در آمد بمجلس افروزی.نظامی.

فرهنگ فارسی

ریزه خوان ته سفره
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال ای چینگ فال ای چینگ استخاره کن استخاره کن فال کارت فال کارت