خوان ریزه

لغت نامه دهخدا

خوان ریزه. [ خوا / خا زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) ریزه خوان. ته سفره. ته مانده سفره :
چون بخوان ریزه تو پروردم
نعمت از خوان تو بسی خوردم.نظامی.چون ز خوان ریزه خورد شد روزی
می در آمد بمجلس افروزی.نظامی.

فرهنگ فارسی

ریزه خوان ته سفره
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال عشقی فال عشقی فال احساس فال احساس فال آرزو فال آرزو