خنده ٔ می

لغت نامه دهخدا

خنده می. [ خ َ دَ / دِ ی ِ م َ / م ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از پرتو شراب است. ( برهان قاطع ).
عکس روی تو چو درآینه جام افتاد
عارف از خنده می در طمع خام افتاد.حافظ.

فرهنگ فارسی

کنایه از پرتو شرابست
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم