خذابود فامی. [ خ ُ ی ی ] ( اِخ ) نام یکی از برکشیدگان فضل بن سهل است. حسن بن محمد که از خویشان فضل بن سهل است از قول عبداﷲبن بشر نقل می کند که او گفت : چون فضل از سیب به مدینةالسلام آمد، در منزل فامی نامی منزل گزید بنام «خذابود». این مرد خود و فرزندانش بخدمت فضل قیام کردند تا آنکه کار فضل بالا گرفت و بوزارت مأمون در خراسان رسید. اتفاقاً دست حوادث با «خذابود» سر نابسامانی گذارد و او را پریشان حال کرد تا آنکه «خذابود» را فضل بیاد آمد و چون دسترسی را بواسطه بعد مکان مشکل دید، بنزد عبداﷲبن بشر رفت و در منزل او جای گرفت. عبداﷲ میگوید: در این ایام بغداد فتح شد و کارها رو بسامانی می رفت. من روزی بنزد فضل رفتم و قصه «خذابود» گفتم. او، او را طلب کرد و از دیدن «خذابود» خوشیها نمود و در این بین تجار گندم بغداد پیشنهادی برای فروش گندم دادند، فضل معامله را بشرط شرکت «خذابود» قبول کرد و آخر معامله بدان انجام شد که آنان پنجاه هزار دینار به «خذابود» بدهند. «خذابود» از این انعام خوشیها کرد و از ملازمان فضل شد. ( از الوزراء و الکتاب ص 261، 262، 263 ).
