حرف زائد. [ ح َ ف ِ ءِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حرفی است که در برخی صیغه های یک ریشه باشد و در برخی حذف شود. اما نه چنانست که هرگاه حرف زائد را حذف کنیم معنی کلمه تغییر نکند، چنانکه الف ضارب زائد است و هرگاه حذف شود باقی بر اسم فاعل دلالت ندارد. در دستور زبان عرب حرفهای زائد را در جمله «الیوم تنساه » و «سئلتمونیها» جمع کرده اند، و جز این حرفها در آن زبان حرفی زائد نتواند بود. برای شناسائی حروف زائد از اصلی راههائی است مانند اشتقاق و عدم نظیر که باید در شافیه و شرحهای آن در باب «ذی الزیادة» دیده شود. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ).
فرهنگ فارسی
حرفی است که در بعضی از صیغه های یک ریشه باشد و در برخی حذف شود
