دانشنامه اسلامی
یکی از پرچمداران و اعلام بزرگ شیعه در قرن سیزدهم هجری مرحوم حجة الاسلام حاج ملا اسد الله بروجردی است. معظم له در عصر خویش از اکابر علما و مجتهدان بزرگ شهرستان بروجرد بود. بروجردی از شاگردان مرحوم میرزای قمی صاحب قوانین بود که به افتخار دامادی میرزا نایل آمد و از این وصلت خداوند قادر جهان فرزندانی نیکو و عالم نصیب او نمود. بروجردی از اساتید شیخ انصاری است که عمری طولانی و با عزت یافت. صاحب روضات الجنات ضمن تجلیل از مقام علمی او می نویسد: بروجردی خود را از اعلام معاصرش برتر و بالاتر می دانست و زندگی در کمال آبرومندی داشت که مورد احترام همگان بود. بروجردی جربزه و استعدادی منحصر به فرد داشت. کمتر اتفاق می افتاد که رأیش بر یک فتوی استقرار پیدا کند. او غالبا تغییر فتوی می داد که شاید به واسطه تفکر و هوشمندی فوق العاده او بود. او سر سلسله بیت علم و دانش در بروجرد بود و در سال 1270 در دار السرور بروجرد از جهان چشم فرو بست...
کتاب مآثر و آثار مشابه همین گفتار را در مورد صاحب ترجمه دارد و اضافه می کند: بروجردی در فقاهت مشرب مکاشفه داشت. در علوم فقهی کامل بود باب اجتهاد را در خویش مفتوح می دید. در استدلال و احتجاج مهارت کافی داشت. جماعتی از فقها مانند شیخ انصاری شاگرد او بودند. بعضی او را صاحب خوارق عادات می دانند. عبادات و ریاضت های شرعیه اش معروف است. مآثر اضافه می کند: از ناحیه مقدسه (ارواحنا فداه) توقیعی برای او شرف صدور یافته انشاء الله.
بروجردی تعلیقه ای بر قواعد احکام دارد. معظم له بعد از عمری خدمت و تعلیم و تعلم سرانجام در سال 1271 در شهرستان بروجرد وفات نمود.
