جرعه ماندن

لغت نامه دهخدا

جرعه ماندن. [ ج ُ ع َ / ع ِ دَ ] ( مص مرکب )یک آشام آب یا شراب در ظرف باقی ماندن :
در شیشه جرعه ای ز شراب شبانه ماند
اسباب فتنه بازبدست زمانه ماند.مرشد یزدی ( از ارمغان آصفی ).