لغت نامه دهخدا جاده خاکی. [ جادْ دَ / دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) راه خاکی. جاده ای که با وسائل فنی ساخته نشده باشد. مقابل جاده ٔاسفالتی. در تداول عامه بمزاح بر پیاده اطلاق شود.
