تنهایی بیک

لغت نامه دهخدا

تنهایی بیک. [ ت َ ب َ ] ( اِخ ) از ارسباران است. شخصی است گرم اختلاط و مجلس آرا و بی قید ولی با وجود گرمی و موافقی از مردم بهره مند نمی شود. شعر را ترکانه می گوید و این ابیات... و فارسی از اوست :
به جرم عشق اگر می کشندم عارم نیست
کجا روم چه کنم غیر عشق کارم نیست
نهفته راز دلم تا بحشر خواهد ماند
درین زمانه فانی چو رازدارم نیست.( از مجمع الخواص ص 130 ).

فرهنگ فارسی

از ارسباران است . شخصی است گرم اختلاط و مجلس آرا و بی قید ولی با وجود گرمی و موافقی از مردم بهره مند نمی شود .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم