لغت نامه دهخدا بیش بقا. [ بی ب َ ] ( ص مرکب ) با بقای بیشتر. بیشتر در بقا. بیش در جاویدانی بودن : پیش وجود همه آیندگان بیش بقای همه پایندگان.نظامی.
