بقا یافتن

لغت نامه دهخدا

بقا یافتن. [ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) به یافتن. افلاح. ( زوزنی ) :
گر خردمندبقا یافتی از سفله جهان
همه عیبش هنرستی سوی دانا ببقاش.ناصرخسرو.فانی نشود هرچه کان بقا یافت
زیرا که بقا علت فنا نیست.ناصرخسرو.