بالا پیما

لغت نامه دهخدا

بالاپیما. [ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) اندازه گیرنده بالا. اندازه گیر بالا و قد آدمی. قدسنج. بالاسنج. که بالا پیماید. که اندازه قد گیرد. || ( اِ مرکب ) آلتی برای اندازه گرفتن قد سربازانی که وارد خدمت میشوند. برخی از معاصران کلمه تواز را به بالاپیما ترجمه کرده اند.

فرهنگ فارسی

اندازه گیرنده بالا
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم