باز تافتن

لغت نامه دهخدا

بازتافتن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) بازگرداندن. بازپیچاندن :
ز گردان لشکرش هر کس که یافت
عنانش بتندی همی بازتافت.اسدی ( گرشاسب نامه چ تهران ص 106 ).و رجوع به تافتن شود.