لغت نامه دهخدا باده انداختن. [ دَ / دِ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) می گساردن. شراب خوردن. می خوردن : رودکی چنگ برگرفت و نواخت باده انداز کو سرود انداخت.رودکی.
