لغت نامه دهخدا بادپرست. [ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) پرستنده باد. مجازاً، هوی پرست. هوسباز : پیش آن بادپرستان بشکوه کوه ثهلان شوم انشأاﷲ. خاقانی.
