باج دنباله

لغت نامه دهخدا

باج دنباله. [ ج ِ دُم ْ ل َ / ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نوعی از باجهای رسوم ایران و از بعضی بتحقیق رسیده که بمعنی حراج زیادت باشد، پس بمجاز بمعنی کمال زیادت آمده. تأثیر گوید :
باج دنباله مه از روز قیامت گیرد
سرمه دیده کند گر شب کوتاه مرا.( از آنندراج ).