لغت نامه دهخدا حسن وشاء. [ ح َِ س َ ن ِ وَ ش ْ شا ] ( اِخ ) ابن علی بن وشاء مکنی به ابومحمد. او راست: «ثواب الحج ». ( ذریعه ج 5 ص 18 ).
جمله سازی با حسن وشاء مؤ لف: بعد از همه اين حرفها روايتى كه بشود به آن اعتماد كرد روايت حسن وشاء ازحضرت رضا (عليه السلام ) است.
