دانشنامه اسلامی
هرگاه حکم در قضیه به ایجاب یا سلب نسبت محمول به موضوع باشد مشروط به شرط و قیدی، آن قضیه را شرطیه نامند؛ مانند «اگر آفتاب برآید روز موجود باشد». ایجاب قضیه شرطیه عبارت است از: حکم به وجود پیوستگی و اتصال میان مقدم و تالی (در قضیه شرطیه متصله)، مانند: اگر آفتاب طلوع کرده باشد روز موجود است و یا حکم به وجود جدایی و انفصال بین دو یا چند نسبت (در قضیه شرطیه منفصله)، مانند: این عدد یا زوج است یا فرد. قسم اول را «ایجاب قضیه متصله»، و قسم دوم را «ایجاب قضیه منفصله» هم می گویند.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • ابن سینا، حسین بن عبدالله، دانش نامه علائی.
۱. ↑ سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۳، ص۱۵۰۳.
...
