[ویکی فقه] شیء موجود با همه اجزا در زمان واحد را امر قار گویند.امر قارّ یا ثابت، چیزی است که همه اجزای آن بالفعل و یک جا موجود باشد مثل: زید و سواد (سیاهی)؛ به خلاف امر غیر قار، مثل: زمان که وجود یافتن اجزای آن با هم ممکن نیست، زیرا اجزای آن در گذر است و پیدایش هر جزء، مستلزم معدوم شدن جزء قبلی است. ۱. ↑ کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۵، ص۳۷۹. ۲. ↑ کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۴۶۳. منبع فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۵۸، برگرفته از مقاله «امر قارّ». ...