لغت نامه دهخدا ( آفتابه دار ) آفتابه دار. [ ب َ / ب ِ ] ( نف مرکب ) آنکه در خانه پادشاهان و اعیان رجال شغلش آفتابه داشتن است.
فرهنگ فارسی ( آفتابه دار ) ( اسم ) آنکه در سرای پادشاهان و رجال شغلش آفتابه داشتن است آفتابهچی .آنکه در خانه پادشاهان و اعیان رجال شغلش آفتابه داشتن است
