اصحاب ایکه در قران

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اصحاب ایکه در قرآن. اَصحاب اَیْکَه، ساکنان بیشه زاری که بر اثر کم فروشی و در پی تکذیب شعیب (علیه السلام) با عذاب الهی نابود شدند.
این عنوان به صورت ترکیب اضافی «اصحاب الایکه» ۴ بار در آیات ۷۸ سوره حجر ؛ ۱۷۶ سوره شعراء ؛ ۱۳ سوره ص و ۱۴ سوره ق آمده است.
معنا
ایکه به معنای درخت ، و جمع آن «أیْک» به معنای انبوه درختان است. قتاده، ایکه را بیشه ای دانسته که بیش تر درختان آن «دَوْم» است که آن را «مُقْل» نیز گویند. دَوْم نوعی درخت خرما و مُقْل میوه یا صمغ آن است. انبوهی از درختان اراک یا خرما، درختان بسیار درهم پیچیده، درخت یا درختی که شاخه هایش در هم پیچیده معانی دیگری است که برای ایکه بیان شده است. در این میان نظری هم بر خلاف موارد پیشگفته، ایکه را نام قریه و شهر دانسته است.
امت شعیب
قرآن کریم اصحاب ایکه را امت شعیب معرفی می کند.
علت نام
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم