[ویکی فقه] پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) و ائمه طاهرین (علیه السلام) با دو شیوه مهم با پدیده غلو برخورد می نمودند. نخست آن که عقاید حقه اسلام و خصوصاً مذهب اثناعشری را برای جویندگان حقیقت بیان می نمودند و این مهم با محوریت و مرکزیت توحید و یکتاپرستی و تبیین اصول و چهارچوب آن و هم چنین مشخص ساختن اصول و پایه های نبوت و امامت و چگونگی ارتباط پیامبر و امام با خداوندگار جهان صورت می پذیرفت. شیوه دوم ایستادن در مقابل حرکات منحرف غلوکنندگان و برخورد با آنان و احمقانه و دون شمردن تفکراتشان و یا بهتر بگوییم تخیلاتشان انجام می گرفت. راه های رهایی از غلو و غوطه ور نشدن در دامنه چنین استضعاف فکری در امور زیر تجلی پیدا می کند: ۱. تمسک به ثقلین یعنی کتاب خدا و خاندان پیامبر؛ ۲. شناخت اسباب و عللی که منجر به پیدایش غلو می شود، و دوری از چنین عللی چون جهل و محبت افراطی؛ ۳. اعتماد ننمودن بر روایاتی که غلوگویان راویان و ناقلان آنهایند؛ ۴. توجه داشتن به توطئه ها و دسیسه های جهت داری که دشمنان برای انتشار و پخش چنین افکار مسمومی در مراکز و مجامع اسلامی ساخته و پرداخته کرده اند؛ توطئه هایی چون ایجاد فرق بابیه، بهائیه، قادیانیه و غیره که از سوی روسیه، انگلستان و صهیونیسم پشتیبانی و حمایت شده و می شوند. هنگامی که اسباب و اهداف غلو را شناختیم، قطعاً گستره و دامنه خطر پنهان شده را در درون آن خواهیم شناخت؛ ازاین رو اسباب غلو، عبارت اند از: ۱. محبت افراطی و بیش از حد؛۲. انحطاط فکری و بینش سطحی پایین؛۳. آرزوها و طمع ورزی ها و غارت اموال مردم. ← توضیح با استفاده از شیوه های مختلفی می توان از غلو رهایی جست که مهم ترین آن ها، عبارت اند از: ← تمسک به ثقلین ۱. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۲۵، ص۳۱۸. ...
