دانشنامه اسلامی
در میان آداب تلاوت قرآن، حفظ قرآن جایگاه ویژه ای دارد به گونه ای که امام صادق (علیه السّلام) در مقام دعا از خداوند می خواهد که حفظ قرآن را محبوب وی گرداند: اللهم فحبب الینا حسن تلاوته و حفظ آیاته. بار خدایا! نیکو تلاوت نمودن قرآن و حفظ آیاتش را محبوب ما بگردان.یکی از نعمت هایی که به برکت انقلاب اسلامی نصیب ملت ایران شده است، رواج حفظ قرآن کریم در بین اقشار مختلف مردم است. قبل از انقلاب حافظان کل قرآن شاید به تعداد انگشتان دست نمی رسید در حالی که بعد از استقرار جمهوری اسلامی و در سال های اخیر گرایش به حفظ قرآن خصوصا در میان جوانان بسیار چشمگیر است. در تمام نقاط ایران عزیز مؤسسات و نهادهایی در زمینه حفظ قرآن تاسیس شده و مشغول خدمت به آستان مقدس قرآن کریم هستند. در سایه این تلاش های پی گیر و خالصانه شاهد کوشش هزاران انسان وارسته و علاقمند به قرآن هستیم که به حفظ قرآن اشتغال دارند. در میان این عاشقان قرآن حافظان برجسته ای دیده می شوند که در جهان اسلام کم نظیر و یا بی نظیر هستند. جا دارد از تلاش تمام دست اندرکاران این جهاد فرهنگی سپاسگزاری شده و از خداوند طلب اجر و پاداش مضاعف برای آنان کنیم.
اهتمام نسبت به حفظ قرآن
با وجود تمام این جد و جهدها هنوز حفظ قرآن در کشور ما به مرز قابل قبول نرسیده است، زیرا یکی از راه های ترویج فرهنگ قرآن و مبارزه با تهاجم فرهنگی دشمنان اسلام، اهتمام نسبت به برنامه های قرآنی و حفظ آن است. بر مسئولان فرهنگی و قرآنی کشور است که با برنامه ریزی های دقیق و حساب شده و مساعدت های مادی و معنوی، بستر مناسبی را برای حفظ قرآن کریم آماده کنند و با تبیین جایگاه و ارج نهادن به حافظان قرآن، مشوق علاقه مندان حفظ قرآن گردند. به خصوص نسل جوان پرشور مملکت اسلامی را در این راستا مدنظر قرار دهند. از طرف دیگر جا دارد عده ای از حافظان قرآن کریم از خداوند استمداد جویند و برای رسیدن به قله های رفیع این جهاد قرآنی به تربیت حافظان قرآن اقدام نمایند. چه خوب است هر یک از ما مسلمانان مقداری از وقت خود را به حفظ آیات و سور قرآن اختصاص دهیم و آن را توشه ای برای زندگی جاوید خود قرار دهیم.
دوری از عذاب الهی
کسی که تمام یا قسمتی از قرآن کریم را از حفظ دارد و در حقیقت قلب و جان خود را جایگاه انوار قرآن قرار داده است، چنین قلبی در قیامت عذاب نخواهد شد. حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلّم) می فرماید: «لا یعذب الله قلبا وعی القرآن». خداوند قلبی را که قرآن را در خود جای داده، عذاب نمی کند. حافظ قرآن در همه حال یا در بیشتر اوقات، با قرآن دل مشغول است. او برای نگهداری آیات حفظ شده زبانش با کلام خدا در گردش است و کلام خدا را تلاوت می کند، به این جهت چنین زبانی گرد گناه نمی چرخد. حافظه ای که در آن آیات قرآن جای گرفته است فکر گناه را در خود جای نمی دهد. لذا چنین انسانی رفته رفته انسانی الهی می شود و استحقاق پیدا می کند تا از دستاوردهای ویژه ای برخوردار گردد.
دستاوردهای حفظ قرآن
...
