ادا پذیر

لغت نامه دهخدا

اداپذیر. [ اَ پ َ ]( نف مرکب ) قابل پرداخت.

فرهنگ فارسی

( اسم صفت ) قابل پرداخت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم