دانشنامه اسلامی
احمد بن ابو یعقوب اسحاق بن جعفر بن وهب(م ۲۸۴ ق) به عنوان کاتب و «اخباری» شهرت دارد. لقب نخست اشاره به شغل دبیری در دربار عباسی است و لقب دوم به اعتبار مورخ بودن وی و آشنایی او با اخبار تاریخی است. گفته شده که «واضح»، جدّ یعقوبی، علایق شیعی داشته و همو بوده است که در زمانی که مسئول «برید» مصر بوده، ادریس بن عبدالله بن حسن برادر نفس زکیه را به مغرب فراری داده و جانش را بر سر این کار گذاشته بود.
. تاریخ طبری ج۱۰، ص۵۹۱.
«احمد بن ابی یعقوب اسحاق بن جعفر بن وهب بن واضح» نامی است که از یعقوبی در منابع شرح حال یاد می شود. وی به عنوان کاتب و اخباری شهرت دارد. لقب نخست، اشاره به شغل دبیری در دربار عباسی است و لقب دوم، به اعتبار مورخ بودن وی و آشنائی او با اخبار تاریخی. از او با عنوان «مصری» و «اصفهانی» هم یاد شده که نشان از تعلق وطنی اجداد او دارد. خود وی در بغداد به دنیا آمده و همانجا زیست کرده است. لقب «عباسی» برای وی، از آنجاست که جد او «واضح» از موالی منصور عباسی بوده و به همین دلیل خاندان یعقوبی، از موالی عباسیان شمرده شده اند.
تاریخ ولادت و وفات
تاریخ تولد وی دانسته نیست؛ اما «یاقوت حموی» تاریخ وفاتش را سال ۲۸۴ هجری دانسته است.وی در کتاب «مشاکلة الناس» خود، روال تاریخی کتاب را به معتضد عباسی (خلافت از بیستم رجب سال ۲۷۹ تا ربیع الثانی ۲۸۹) خاتمه داده است. به علاوه، در کتاب البلدان از سقوط طولونیان که درسال ۲۹۲ اتفاق افتاده یاد می کند. در این صورت وی باید حداقل تا سال ۲۹۲ زنده بوده باشد.
مشاغل
...
