احسن الطلاق. [ اَ س َ نُطْ طَ ] ( ع اِ مرکب ) آن است که مرد زن خویش را در طُهر طلاق دهد و با او نیارامدو ترک او گوید تا عده او بپایان رسد. ( تعریفات ).
فرهنگ فارسی
( صفت اسم ) آنست که مرد زن خویش را در طهر طلاق دهد وبا او نیارامد و ترک او گوید ناعده وی بپایان رسد آنست که مرد زن خویش را در طهر طلاق دهد
