اتش افروزی

لغت نامه دهخدا

( آتش افروزی ) آتش افروزی. [ ت َ اَ ] ( حامص مرکب ) فعل آتش افروز.

فرهنگ معین

( آتش افروزی ) ( ~. اَ ) (حامص . ) کنایه از: ایجاد فتنه و آشوب .

فرهنگ عمید

( آتش افروزی ) ۱. آتش افروختن، آتش روشن کردن.
۲. [مجاز] دوبه هم زنی، فتنه انگیزی.

فرهنگ فارسی

( آتش افروزی ) ۱- بر افروختن آتش ( مخصوصا آتش جشنهایی مانند سده چهارشنبه سوری ). ۲ - عمل آتش افروز شغل آتش افروز . ۳ - فتنهانگیزی .
فعل آتش افروز