دانشنامه اسلامی
در برخی تعبیرات نیز از او به تقی بن نجم بن عبدالله حلبی یاد کرده اند.
تاریخ ولادت او همانند بسیاری از دیگر بزرگان فقه و ادب و علم، درست مشخص نیست و با مسلم گرفتن تاریخ وفات او، احتمالاً ولادت او حدود سال 347 هجری در اواسط سدۀ چهارم هجری می باشد.
نام او تقی بن نجم الدین بن عبید الله حلبی و شهرتش «تقی الدین» فقیه بزرگوار و شیخ جلیل القدر، فاضل، محدث، مفسر، ثقه و مورد اعتماد و یکی از بزرگان و مشایخ امامیه درسدۀ پنجم می باشد. او به مقام علمی و منزلتی بس شامخ نائل آمد.
او شاگرد سید مرتضی و پس از درگذشت او، شاگرد شیخ طوسی بوده است.
