ابن نابل

لغت نامه دهخدا

ابن نابل. [ اِ ن ُ ب ِ ]( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) نابل بن نابل. زیرک پسر زیرک.

فرهنگ فارسی

زیرک پسر زیرک
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال درخت فال درخت فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت