دانشنامه اسلامی
محمدطاهر بن محمد بن شاذلی بن عبدالقادر (۱۲۳۰-۲۱ ذیحجه ۱۲۸۴ق /۱۸۱۵-۱۴ آوریل ۱۸۶۸م)، ادیب ، قاضی و مفتی مالکی و نقیب اشراف . وی در کودکی پدر را از دست داد، از این رو برادرش محمد حمده تربیت و آموزش وی را برعهده گرفت.
اساتید
او در جامع زیتونه نزد عالمانی مانند برادرش محمد، ابن ملوکه ، محمد بیرم سوم ، محمد معاویه ، ابراهیم ریاحی و دیگران دانش آموخت و در اصول و فروع چیره دست شد تا آن جا نوشته اند وی در علوم عقلی بیش از فقه مهارت داشت ؛ اما بعدها برای جبران این نقیصه به فراگیری فقه اهتمام کرد و در زُمره فقها در آمد.او در آموزش و بیان مسائل فقهی از ابوالفدا اسماعیل تمیمی پیروی می کرد و هر مسأله را با استدلال بیان می داشت .
مخلوف ، محمد، شجرةالنور الزکیه، ص۳۹۲، بیروت ، ۱۳۵۰ق.
افراد بسیاری از او دانش آموخته اند که از جمله آنان وزیر محمد بوعتور، وزیر یوسف حعیط، احمد بن خوجه ، سالم بو حاجب ، محمد نجّار و محمد بیرم پنجم را می توان نام برد
مخلوف ، محمد، شجرةالنور الزکیه، ص۳۹۲، بیروت ، ۱۳۵۰ق.
...
