لغت نامه دهخدا ابن صاعد. [ اِ ن ُ ع ِ ] ( اِخ ) یحیی بن محمدبن صاعد، مولی المنصور، مکنی به ابومحمد. وفات 318 هَ.ق. از اوست : کتاب السنن. کتاب المسند. کتاب القرأات. ( ابن الندیم ).
