لغت نامه دهخدا ابن باغان. [ اِ ن ُ ] ( اِخ ) عباس بن باغان بن الربیع، مکنی به ابوالربیع. از اصحاب علوم هیئت. او راست : کتاب قسمةالمعمور من الارض و هیئةالدنیا. ( ابن الندیم ).
