دانشنامه اسلامی
آقابزرگ تهرانی می گوید: مؤلف، کتابش را در ابتدای پذیرش منصب قضاوت، تألیف و در سال 1343ق، منتشر نمود....
مؤلف در این کتاب به بیان ترجمه یک صدودوازده تن از یاران امام حسین(ع) همت گماشته؛ چه کسانی که در رکاب آن حضرت، روز عاشورا در کربلا به شهادت رسیدند و چه کسانی که مانند «حسن مثنی» که زخمی شده، ولی به شهادت نرسیده و یا آن دسته که در یاری آن بزرگوار قبل از عاشورا در بصره به شهادت رسیدند؛ نظیر سلیمان بن رزین و یا در کوفه شهید شدند؛ مانند مسلم بن عقیل...
در ابتدای کتاب پیش درآمدی از مؤلف آمده که به بیان زندگی امام حسین(ع) از ولادت تا شهادت اختصاص یافته است.
متن کتاب بعد از مقدمه محقق، به هفده بخش تقسیم شده که مؤلف در هریک از آنها قبایلی را که یک رزمنده و یا بیشتر در رکاب امام(ع) داشته اند، یادآور شده و در پایان کتاب، به بیان بیست فراز سودمند که همه آن ها به یاران امام حسین(ع) ارتباط دارند، پرداخته است....
منابع تاریخی در بیان تعداد یاران امام حسین(ع)، متفاوت سخن گفته اند، ولی تاریخ در بالاترین عدد، یارانی را که در کربلا در کنار امام حضور داشته اند، اندکی بیش از یک صد تن دانسته است و در تعداد شهدا نیز اختلاف دارند، ولی بنابر مشهور، تعداد شهدا را 72 تن ذکر کرده اند.
