دانشنامه اسلامی
وی نزد استادان بزرگی چون شلوبین و ابوالحسن دباج دانش آموخت . با اینکه پدرش تاجر بود، با بزرگان دانش و ادب نشست و برخاست کرد و در زبان و ادب عربی ممارست یافت ، تا آن جا که گفته اند در میان شاگردان شلوبین کسی به درجه او نبود و ابوالحسن دباج همنشینی با او را دوست می داشت .
شهرت یافتن در نحو
اگرچه بیشتر شهرت او در نحو است ، اما فیروزآبادی وی را مقری ، اصولی ، ادیب و محدث معرفی کرده است . وی در زمانی که بر ما معلوم نیست ، از اندلس رفت . از چگونگی این مسافرت گزارش روشنی در دست نیست و تنها ابن سعید سربسته به آن اشاره کرده است و افزوده است . که وی به اسارت نیز گرفته شد و از «حضرت علیة امیریه » یاری خواست و امیر وی را رهایی بخشید. او نیز به دربار تونس روی آورد و پس از چندی در شمار اعیان دربار درآمد. ابن حاج ، این امیر را در ضمن قصیده ای ستوده است . سیوطی گوید: ابن حاج در زبان عربی صاحب نظر و نیز حافظ لغت و پیشاهنگ در علم عروض بود و در این زبان چندان تبحر یافت که هیچ کس برتر و یا همپایه او نبود. وی با ابن عصفور که آن هنگام در اوج شهرت و اعتبار بود به معارضه برخاست و کتابی بر رد المقرب وی نوشت . اگرچه بسیاری دیگر از علمای نحو بر کتاب ابن عصفور اشکال کرده اند، اما ابن حاج خود را یگانه مرد میدان ابن عصفور می دانست ، چنانکه گفته بود پس از مرگ من ابن عصفور هر چه خواست با الکتاب سیبویه بکند، زیرا آنگاه کسی نیست که به او پاسخ گوید.
سرودن شعر
کسی از ابن حاج به عنوان شاعر یاد نکرده جز ابن سعید که اشعاری از او آورده است و این اشعار بر چیره دستی او دلالت دارد؛ اما همین ابن سعید که مهم ترین مأخذ درباره ابن حاج است ، هیچ یک از آثار او را نام نبرده است . این امر شاید از آن جا ناشی شده باشد که ابن سعید کتاب خود را زمانی نوشته است که ابن حاج و نوشته های وی هنوز به آن پایه از شهرت و اعتبار نرسیده بوده ، با اینکه کتاب ابن سعید پیش از نگارش آثار ابن حاج بوده است .
مذهب
...
