دانشنامه اسلامی
دروس مقدماتی را از پدر و عمه اش که هر دو از محدثان و علمای فاس بودند، فراگرفت و سپس نزد دیگر محدثان و استادان آنجا، از جمله احمد بن محمد درعی و محمد بن عبدالقادر فاسی و ابواسحاق ابراهیم سباعی، به فراگیری حدیث و سایر علوم پرداخت.
او علاوه بر حدیث، به تحصیل تفسیر، فقه، صرف و نحو، لغت و ادب نیز همت گماشت و به زودی از دانشمندان نامدار عصر خود گردید. وی در راه کسب علم، شهرهای بسیاری را زیر پا گذاشت. در حدود 1143ق، حج گزارد و مدت 2 سال در مکه مجاور شد و به کار تألیف و تدریس پرداخت. سپس از طریق شام به روم رفت و پس از چندی از راه مصر به حجاز بازگشت. در اثنای این سفرها از علما و اندیشمندان هر دیار بهره برد و با آنان در علوم مختلف به مباحثه نشست و دانش پژوهان بسیاری نیز از جمله حمدون بن عبدالسلام بنانی و سید محمد مرتضی زبیدی صاحب «تاج العروس» از محضر وی بهره جستند.
ابن طیب، مشایخ غربی و شرقی خود را بیش از 180 تن ذکر کرده و شرح حال آنان رابه ترتیب در 2 کتاب «أنیس المطرب» و «الأفق المشرق» آورده است. وی در پایان این سفرها به مدینه رفت و به تألیف و تدریس مشغول شد و سرانجام در همان جا درگذشت.
برگرفته از دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، 1377، ج 4، ص 160، به قلم بخش ادبیات عرب.
اللآلی الفریده فی شرح القصیده شرح الفاسی علی الشاطبیه
