لغت نامه دهخدا گاو بی شاخ و دم. [ وِ خ ُ دُ ] ( ترکیب وصفی ، ص مرکب ) شخص نهایت نادان. بغایت احمق و جاهل. رجوع به امثال و حکم دهخدا شود.
