کوشی

لغت نامه دهخدا

کوشی. ( ترکی -مغولی ، اِ ) علوفه و آذوقه و سیورسات. ( فرهنگ فارسی معین ) : سلطان ارزروم قضای حقی را که او وقت محاصره اخلاط به مدد علوفه و کوشی نشانده ، به انواع مبرات و کرامات مخصوص شد. ( تاریخ جهانگشا ج 2 ص 181 از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

شهریست در ژاپن واقع در جزیره شیکوکو دارای۲۴٠ ٠٠٠ تن سکنه .
( اسم ) علوفه و آزوقه و سیورسات : سلطان ارز روم قضای حقی را که او وقت محاصر. اخلاط بمدد علوفه و کوشی نشانده بانواع مبرات و کرامات مخصوص شد .

دانشنامه عمومی

کوشی (دهانه). کوشی یک دهانه برخوردی در ماه است.
این دهانه ۱۰ دهانه اقماری دارد.