لغت نامه دهخدا
کمار. [ ک ُ ] ( اِخ ) کوه مار. دهی از دهستان دیزمار باختری است که در بخش ورزقان شهرستان اهر است و 1778 تن سکنه دارد. این ده در دو محل به فاصله پانصد گز به نام کمار بالا ( علیا ) و کمار پایین ( سفلی ) معروف است. سکنه کمار بالا 1162 نفر است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
