لغت نامه دهخدا
پیور. [ وَ ] ( اِ ) ده هزار بود بزبان پهلوی. تلفظی از بیور است. رجوع به بیور شود :
سپه بود پیور سوی کارزار
که پیور بود در عدد ده هزار.فردوسی.
پیور
پیور. [ وَ ] ( اِ ) ده هزار بود بزبان پهلوی. تلفظی از بیور است. رجوع به بیور شود :
سپه بود پیور سوی کارزار
که پیور بود در عدد ده هزار.فردوسی.
