پیرک

لغت نامه دهخدا

پیرک. [ رَ ] ( اِخ ) نام مردی پارسی که ابومسلم صاحب الدعوة او را پدر میخواند و درمعضلات امور از وی مشورت میخواست چنانکه در بازگشت بنزد خلیفه با وی شور کرد و او گفت مصلحت می بینم به ری بازگردی تا در میان سپاه خویش باشی اگر خلیفه با تو سازگاری کرد بر جای خویش استوار مانی و اگر ناسازگاری کرد ترا آسیبی نرسد و خراسان پشتیبان تو باشد.

فرهنگ فارسی

نام مردی پارسی که ابومسلم صاحب الدعوه او را پدر می خواند

دانشنامه عمومی

پیرک، نام منطقهٔ باستانی است، در فاصله ۲۰ کیلومتری "سبّی" که در بلوچستان قرار دارد. این منطقهٔ تاریخی علاوه برداشتن ویژگی های تاریخی مناطق مهرگر و نوشهرو، آثار باستانی گرانبهای دیگری از جمله مجسمه های غول پیکر اسب و شتر که با مهارت ویژه ای ساخته شده اند، را نیز با خود به همراه دارد. تمام آثار مناطق باستانی مهرگر، نوشهرو و پیرک در موزهٔ شهر "سبّی" نگهداری می شود.
• آثار باستانی در بلوچستان پاکستان
• محوطه های باستان شناختی در پاکستان
• تاریخ بلوچستان
• ساختمان ها و سازه ها در ایالت بلوچستان پاکستان
• مناطق مسکونی پیشین در پاکستان
• منطقه های تاریخی بلوچستان
• میراث فرهنگی در بلوچستان، پاکستان
• همه صفحه های نیازمند تمیزکاری
• مقاله های بدون منبع
• همه مقاله های بدون منبع
• همه مقاله های خرد
• مقاله های خرد