لغت نامه دهخدا پچواک. [ پ َ ] ( ص ) ترجمان. مترجم که سخن یا نامه از زبانی به زبانی دیگر نقل کند. || بعضی گویند بمعنی ترجمه است. ( برهان ). شاهدی برای کلمه بدست نیامد و ظاهراً ساخته و مصنوع باشد.
