هفت امامی

لغت نامه دهخدا

هفت امامی. [ هََ اِ ] ( اِخ ) سبعیه. باطنیان. ملاحده. اسماعیلیه. ( یادداشت مؤلف ). نامی است که به شیعیان اسماعیلی داده اند زیرا آنها از امام هشتم به بعد ائمه شیعه را قبول ندارند. رجوع به اسماعیلیه شود.

فرهنگ معین

( ~. اِ ) [ فا - ع . ] (ص نسب . ) ۱ - منسوب به هفت امام . ۲ - اسماعیلی ، سبعیه .

فرهنگ فارسی

(صفت ) منسوب به هفت امام اسماعیلی سبعیه .

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:سبعیه

ویکی واژه

هفت‌امامی
منسوب به هفت امام‌. امام موسی‌بن‌جعفر امام هفتم شیعیان، برادر دیگری داشت بنام اسماعیل که وی نیز مدعی امامت بود، و پیروان ایشان را هفت‌امامی گویند. هفت‌امامی‌ها که زیرزمینی هستند، معتقد به امام دیگری بعد از اسماعیل نیستند.
اسماعیلی، سبعیه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم