لغت نامه دهخدا نوابع. [ ن َ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ نابعة. رجوع به نابعة شود. || نوابع البعیر؛موضع خوی برآمدن از شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
