موقع شناس

لغت نامه دهخدا

موقعشناس. [ م َ / مُو ق ِ ش ِ ] ( نف مرکب ) موقعشناسنده. شناسنده موقع. آنکه زمان و مکان مناسب امر یا موضوعی را بشناسد. وقت شناس. لحظه شناس. ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که تشخیص وضع و مقام و محل دهد و در هر مکان و هر زمان بمقتضای آنها عمل کند : [ او سواد نداشت موقع شناس و با هوش بود . ] ( شام .۶۶ )
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم